Sevgililer Günü Üzerine...

- Yok kardeşim ne alakası var? Bunlar tamamen ticari uydurmalar…
- Yahu ne sevgilisi? 40 yıllık nikahlı karım ne sevgilisi, ne sevgililer günü?
- Ben anlamıyorum… yani sevgiyi neden bir güne sığdırmaya çalışıyoruz? Anneler, Babalar, Sevgililer günü gibi…

İtiraf etmem gerekirse bazı zamanlar bende böyle veya kısmen buna yakın düşündüm. Ama şimdi ne kadar yanıldığımı anlıyorum. Elbette ticari kaygılarla oluşmuş günler bunların çoğu. Ama nesi kötü ki sevdiğini bu seçilmiş günde düşündüğünü göstermek? Bugün yalnız insanları düşündüm. Hayatı boyunca yapayalnız kalmış insanları. Keşke elimden bir şey gelse ve hep bir araya gelip, bari özel günlerde bir araya gelip, yalnızlıklar paylaşabilse… Çok iyimser ve idealist biliyorum. Lakin o yapayalnız insanlardan farkım var kalbim kocaman ve dopdolu. Yalnızım şu an ama geçici olduğunu biliyorum. Bu yaşananların bir sınavdan ibaret olduğunu biliyorum. İstediğim an istediğim yerde olabileceğimi biliyor ve güç alıyorum. Şimdi aklıma hiç de adı ile bağdaşmayan yazıları olan bir yazar geldi. Beni çok etkileyen bir yazısı vardı. “Ne olur geç olmadan, sevdiğinizi söyleyin. Çünkü bunu söylediğinizde çok geç olabilir” diyordu. Sevdiğinize sıkı sıkı sarılıp, onu ne kadar çok sevdiğinizi söyleyin. Bir demet çiçek veya en azından dudaklardan dökülen sevgi sözcükleri paha biçilmez birer armağandır… bunu hiç unutmayın. Hatta çiçeğe veya sevgi sözcüklerine burun kıvırıyorsa sevdiğiniz, hemen uzaklaşın oradan… Esas sevgi esas aşk belkide bir çakıl taşı verdiğinizde ellerine, gözlerinin parlamasını seyretmektir yada tutkulu bir öpücükle kalplerin deli gibi atması…

Tüm sevenlerin, sevilenlerin, terkedilen, terkedenlerin, hasret çekenlerin, hiçbir zaman kavuşamayacakların ama her zaman sevgilerinin değerini bileceklerin kısaca tüm sevgililerin, sevgililer günü kutlu olsun… Sarılın, sımsıkı sarılın sevdiğinize…birbirinize SENİ SEVİYORUM demekten çekinmeyin...

Vosmanius